TEENAGERFESTIVAL

Op 27 mei is de groep te gast op het Songfestival van Zuidlaren, Nederland, waar ze de affiche delen met het Duitse tieneridool Peter Kraus en het Nederlands- Indonesisch duo The Blue Diamonds met hun hit “Ramona”. The Cousins krijgen er een staande ovatie van vijf duizend Nederlandse jongeren.

Op 2 juni beleeft Brussel het eerste Teenager Festival in zaal Vinci van het Centre International Rogier in de buurt van het Noordstation. Drieduizend jongeren komen opdagen voor de rock-’n-rollshow gepresenteerd door Jean-Claude. De hele Belgische muziekscene is op het appel: Will Tura, Olga, Pete Monti, Cecily Forde, The Seabirds, Dan Ellery, Bob Rocky, The Spoetnicks, The Jokers en bovenaan de affiche The Cousins en Richard Anthony.

Enkele dagen later vertrekt de groep naar Italië voor de promotie van hun eerste single op de Italiaanse markt. Wel tien variaties van hun optredens worden op Ampex (een soort voorloper van videoclip) ingeblikt. Zo verschijnen The Cousins in meerdere TV -programma’s  van de beide RAI zenders, zoals de “Caterina Show” (met Sacha Distel, Giorgio Gaber en Caterina Valente zelf) en “Canzonni Da Mezza Sera”.

In de maand juli staan ze met drie singles tegelijkertijd in de nationale hitparade, een nooit eerder geziene score in de annalen van de Belgische populaire muziek. Het nummer “Parasol”  verschijnt in de platenhandel met een andere B- kant dan de Piedboeuf versie:  “Aye Lula”, een chachacha. Ondertussen is Guy Dovan op z’n eentje de studio ingedoken om andere versies van eerdere opnames in te zingen. Zo komt er een Franstalige versie van “Parasol” onder de titel “Marchand de Parasols” en wordt “ Plere pays Moin” nu “Si Loin De Moi”. Beide nummers krijgen eveneens een Duitse versie. Voor de buitenlandse markten zullen The Cousins ook later nog anderstalige versies van de hun platen opnemen.

In de maand mei wordt een nieuwe 45-toeren EP (Extended Play) uitgebracht in Frankrijk.

“Kana Kapila”, “Bouddha”, “Aye Lula” en “Plere Pays Moin” krijgen hetzelfde hoesje van hun tweede single. Tijdens de vakantiemaanden (van 12 juli tot 11 september) zijn ze onder contract voor drie optredens per dag in de “ Nouvelle Vague”, de nieuwste zaal van het Kursaal van Oostende aan de Belgische kust.

Op 14 augustus zijn ze eveneens te gast op het eerste Teenager Festival van Zeebrugge waar ze de affiche delen met Conny Froboess, Udo Jurgens, Los Machucambos, Will Tura, Los Amadores en Clark Richard. Voordien waren ze ook te zien op het derde Jazz Festival van Comblain-la-Tour in het variétéprogramma. Samen met  Sacha Distel, Colette Deréal, Diana Dors en Jackie Seven spelen ze in openlucht voor een publiek van tienduizend man.

PEPPERMINT TWIST

Van “Dang Dang” wordt ook een Franse en Duitse versie opgenomen. In Frankrijk krijgt de single “Tu Ne m’Avais Pas Dit” als B-kant en op de EP komen daar ook nog “Marchand de Parasols” bij en “Tentation”, een cover van “Temptation” van de Everly Brothers. Voor het eerst prijkt er op het platenhoesje een foto van de groep, in kleur. “Dang Dang” wordt ook opgenomen door de populaire Annie Cordy, in het Frans vertaald als “Dingue Dingue”.

De groep trekt opnieuw naar de studio’s, deze keer naar de Palette studio aan de Madeleinestraat te Brussel, voor nieuwe opnames. Rond de jaarwisseling verschijnt zowel een EP als een LP 25cm. De kleurenfoto van het Kerstplaatje (EP) toont Guy Dovan verkleed als Kerstman die een gitaar offreert aan z’n broer André Shore. De kerstliedjes “Silent Night”, “O Little Town Of Bethlehem”, “Le Messager Des Anges” en “Le Sommeil De l’Enfant Jésus”, twee Franstalige liedjes en twee in het Engels, werden onder handen genomen door Guy Dovan en Willy Albimoor.

De LP, met een zwart-wit foto van de groep, telt tien nummers waarvan acht nieuwe. “Michael”, enorme hit van de Amerikaanse Highwaymen (maar ook gecoverd door Rika Zaraï en ook Johnny Hallyday als “Pour Nos Joies Et Pour Nos Peines”) verder “Mumblin’ Mazie” (rocknummer van Johnny Otis, ook op plaat gebracht door Cliff Richard & The Shadows) “Nothin’” (van de hand van Guy Dovan),  “Peppermint Twist” (duivelse Twist van Joey Dee & The Starliters), “Apache” (een Slow versie van de hit van The Shadows), “Twisting Baby” en “You Caught Me On The Hop” (beiden van Guy Dovan) en tenslotte “When The Cousins Go Marchin’ In” (een “vertwiste” versie van de traditional “When The Saints Go Marchin’ In”). De meeste nummers staan op naam van zanger-gitarist Guy Dovan.

Naast de andere groepsleden wordt hij ook bijgestaan door Earl Gary en Van Aleda voor de teksten en Albimoor voor de muziek. Willy Albimoor, pianist, orkestdirigent en zeer actief bij Palette, speelt een belangrijke rol bij de opnames van The Cousins als arrangeur en artistiek raadgever.

Ook in de maand december krijgen de vier orkestleden een nieuwe outfit. Het Latijns-Amerikaanse pakje gaat de kast in voor een keurig blauw kostuum met  bordeauxkleurig pochetje en Twiststrikje met briljant.

Tijdens de feestperiode zijn ze te zien in het Ciné-Théatre van Châtelet  samen met debutant Salvatore Adamo, Jackie Seven, het trio André Brasseur en Les Frénétiques. Op 17 december zijn ze te Tourcoing in de Fresnoy-Dancing samen met Sin en Les Chackachas en op nieuwjaarsdag met Dalida.

Niets dan lof in de pers aan beide kanten van de taalgrens. Ze halen opnieuw de cover van Juke Box (nr. 63 van 19 januari 1962) zoals ze ook al deden in april 1961.

Begin 1962 komen er weer enkele nieuwe platen op de markt. Bij de singles is er “Peppermint Twist” in meerdere talen. De B- zijde wordt “Elle A Dit Mmm” (40115) in het Frans naar “Mumblin’ Mazie” in het Engels (40116) en in het Duits (40117). De twee laatste krijgen het instrumentale “Manhattan Spiritual” (van de LP 25cm) als keerzijde. De Twist viert hoogtij als genre en maar ook als revolutionaire dans waarbij het jonge publiek uit de bol kan gaan zonder danspartner. Het is de voorbode van nog andere dansrages als de Madison, Surf, Jerk en Hully Gully.

De Cousinsversie  van “Peppermint Twist” verovert het Belgische publiek en haalt de 4e plaats in de hitparade voor het origineel van Joey Dee. De groep bereikt een sterrenstatus op nationaal vlak en The Cousins perfectioneren hun optredens nog meer dan voorheen. Guy Dovan sleutelt aan het klankbeeld van de groep door inventief gebruik van elektronische echokamers en mengpanelen naar eigen ontwerp. Dat resulteert in een fenomenale stagesound, onbekend bij de andere groepen van die tijd. Voor de beweeglijkheid op het podium wordt een metalen microhouder gebruikt die bevestigd wordt in de binnenzakken van hun kostuum. Zo hoeven ze niet langer pal achter een microstandaard plaats te nemen en kunnen ze vrij over het podium bewegen zonder aan klankkwaliteit in te boeten.

The Cousins worden steeds internationaler, hun platen worden wereldwijd verkocht. Men vindt ze terug in Japan, Australië, Argentinië, Brazilië en zelfs in de Verenigde Staten (waar Palette Records trouwens een bijhuis heeft). Om verwarring te vermijden met een andere groep onder dezelfde naam, wordt gebruik gemaakt van de naam The Continental Cousins.

Ook in Argentinië gaat het onder een andere naam. Hun platen worden er verdeeld door het label Disc Jockey die hen de naam Los Primos toebedeeld, de Spaanse vertaling van Les Cousins.

De groep, op het hoogtepunt van z’n succes wordt nu ten alle kanten gevraagd zowel voor optredens als gelegenheidsacts; festivals, kermissen, dansparty’s, sportmanifestaties en zelfs bioscopen voor de premières van films. Op vrijdag 2 februari krijgen ze de vedetterol, samen met Serge Gainsbourg, op Event 62 in het Cultureel Centrum van Ukkel  georganiseerd door de studenten van de Rechtsfaculteit van de ULB. Eveneens op de affiche: het orkest Albert Langue & Ses Dixie Stompers.

Behalve in het noorden van Frankrijk waar ze al vaak speelden, maar minder bekend in de rest van het land, bestijgen ze de podia in Parijs. Zowel in de Alhambra als in de Olympia spelen ze als top of the bill in de show van Caterina Valente met ondermeer het orkest van Raymond Lefèvre en Pierre Doris. Het opname van de show wordt uitgezonden op 14 maart.

Overtuigd van hun potentieel bij het Franse publiek stelt Bruno Coquatrix hen voor om zich te Parijs te vestigen met het vooruitzicht op een omvangrijk contract. Eerdere aangegane contracten verhinderen echter dit aanlokkelijk aanbod.

Eind maart 1962 steken de het Kanaal over voor enkele TV uitzendingen op BBC en ITV. Tijdens hun korte verblijf in Londen treden ze ook op in de befaamde Stork Club, met behoorlijk succes. Verlenging zit er niet in door de beperkte arbeidsvergunning van het Verenigd Koninkrijk. In de maand april komt Kopenhagen aan de beurt met een optreden voor de Deense televisie.

Rond dezelfde tijd verschijnt in Frankrijk een nieuwe EP met “Peppermint Twist”, “Stodola”, “Elle A Dit Mmm” en “Moi Rien” (de Franse versie van “Nothin’”) gehuld in een hoesje met mooie kleurenfoto van het viertal in een witte Sunbeam “decapotable”. In België verschijnt een single met “When The Cousins Come Twistin’ In” met als keerzijde de stevige rocker