NEW ORLEANS

Tijdens de maand april verschijnt de instrumentale single “Madagascar” (met een knipoogje naar de Madagasken door André Shore) en “Swingova” (bassist Jean Huysmans). Ondanks zijn kwaliteit krijgt ook deze single niet de verhoopte aandacht van pers en publiek. Toch komen deze opnames, samen met de twee vorige op een EP voor de Belgische markt.

Met de opkomst en het succes van de Britse popgroepen en de YéYé- generatie in Frankrijk geraken The Cousins wat op het achterplan en uit de belangstelling. De koerswijziging is hen niet ontgaan en het viertal trekt opnieuw naar de studio’s. “New Orleans” (Gary US Bonds en ook opgenomen door Johnny Hallyday in ’61) en “Tell Me When” (The Applejacks, ook gecoverd door Claude François als “Dis Moi Quand”) verschijnen in de maand juni als Engelstalige single. Op het hoesje staat een zwart-wit foto van het viertal getooid met de gekende berenmuts van de Londense koninklijke garde.

Wat later worden de twee vorige rockers hernomen op een Extended Play met de titel “The Cousins in London”, samen met “Anything At All” (Guido en André Van den Meersschaut) en “A Girl Named Sue” (Geoff Stephens). Zelfde foto maar nu met de Union Jack als decor. Spijts de nieuwe (Britse) sound en de leuke hoes blijft het plaatje verstoken van succes.

 Bij live optredens oogsten ze evenwel nog veel succes zoals in het Heyzelstadion te Brussel bij de viering van het honderdjarig bestaan van het Belgische Rode Kruis met ondermeer Salvator Adamo, Robert Cogoï, Will Tura enz. Bij de eregenodigden bevinden zich ondermeer de prinsen van Luik, Albert en Paola, de huidige koning en koningin van België. Op 1 juli wordt de vijfde verjaardag gevierd van de club Les Cousins. Vanzelfsprekend staan The Cousins bovenaan de affiche, verder ook Luigi en Ariane & Les 10/20.

Tijdens de zomer van 1964 spelen ze in verschillende badplaatsen van de Belgische Kust. Samen met The Shakespears, Luigi en Liliane Saint-Pierre staan ze op de affiche van “De gouden micro” (Vlaamse versie van “Le micro d’ or) een competitie voor amateursgroepen en orkestjes. In augustus zijn ze twee opeenvolgende dagen te Waimes in de Oostkantons op de “Fêtes Bavaroises”, in een feesttent voor 3000 man. Op zaterdag 8 augustus samen met Dick Rivers, ’s anderendaags met André Brasseur & son Trio. Op 17 augustus staan ze op het podium van het Casino van Oostende en op 25 augustus in het Casino van Blankenberge (telkens met John Larry, Ricky Morvan & The Fens en Les Cosys.) Op 30 augustus gaat het naar het openluchtfestival van Leval-Trahegnies, waar ze opnieuw Dick Rivers en Burt Blanca ontmoeten naast Little Benny.

De maand september brengt een nieuwe single: “The House Of The Rising Sun” (een hit van The Animals) en “Do Re Mi” (Earl King, 1961, succesnummer voor Lee Dorsey). Het laatste nummer haalt de 18e plaats in de nationale hitlijsten. Jean-Claude Mennessier, kiest het uptemponummer als begintune van de uitzending “Les Décagénaires” bij de RTBF.

Vrij snel komt de nieuwe opname ook op de markt in Brazilië (op het label Copacabana), in Uruguay  (op Antar) en in Argentinië (op Disc-Jockey). “Do Re Mi” slaat zeer goed aan bij het Argentijnse publiek en haalt de kop van de hitparade. Van dezelfde single volgen nu ook versies in het Frans en het Duits. In Frankrijk volgt ook nog een EP waarop naast “Do Re Mi” ook “Le Pénitencier”(zelfde tekst als Johnny Halliday), “Tout Ce Que Tu Veux” (Anything At All), “Notre Amie Suzie“ (A Girl Named Sue). Op de kaft vinden we een foto van The Cousins die, arm in arm met drie jonge meiden, een danspasje plegen.

In de late herfst trekt het viertal naar Hamburg voor de promotie van hun Duitse platen. Eind van het jaar verschijnt bij Palette de LP “The Cousins Live” waarvan wordt beweerd dat de opname plaatsvond in de club Les Cousins te Brussel. In feite gaat het om eerdere opnames in een mix met het geluid en het applaus van publiek in een volle zaal. Vakkundige remix zet de luisteraar wel op het verkeerde been… De platenhoes toont de muzikanten in verschillende poses rond een Hondabrommer (met dank aan de sponsor).

De LP bevat 12 nummers (waarvan enkele al eerder op plaat kwamen): “Do Re Mi”, “Tell Me When”, “Deep In The Valley”(instrumentaal), “A Girl Named Sue”, “You’d Better Watch Your Baby” (Jean Huysmans), “New Orleans”, “Pep’s”(instrumental van André Shore en Pol Pécriaux met een schitterende drumsolo), “Little Honda”, (The Hondells, waarvan ook een versie door The Beach Boys) en een beetje reclame voor de motorfiets, “The House Of The Rising Sun”, “My Mama’s Out Of Town”, “Anything At All” en “Kili Watch 65” (een verjaardagsversie van hun grootste hit).

Van 8 tot 13 januari 1965 staan ze bovenaan de affiche van “Chouette” een spektakel van Jean-Claude in de Brusselse Ancienne Belgique met een 100% Belgische bezetting: Micky Day & Ses Caravelles, Eddie Defacq, Tonia, Cécile Ford en het orkest van Marcel Mortier.

Met Ariane & Les 10/20 animeren The Cousins de première van de film “Salut Les Cousins” (Kissin’ Cousins met Elvis Presley) in Cinéma Victory aan de Nieuwstraat te Brussel op 11 februari ‘65.

De populariteitspoll van het magazine Juke Box duidt The Cousins aan als nummer één van de Belgische groepen met 85,9% van de stemmen. Een titel die ze voor het derde jaar op rij in de wacht slepen.

Op zaterdag 20 maart delen ze de scene met Frank Alamo, Jacky Moulière en Ariane & Les 10/20 op “La Nuit des Cousins” in de Madeleinezaal te Brussel, zoals steeds georganiseerd door Jean-Paul Wittemans.

“Funny How Love Can Be” en Wait A Minute”, achtereenvolgens een ballade en een rocknummer van The Ivy Leage, komen als single op de markt in de maand april.

Ze verschijnen eveneens op een EP voor de Franstalige markt als “Ne Joue Pas La Comedie” en “Reste Avec Moi” samen met “Il Faut Te Battre” (“Rumble In The Night”) en “Si J’Etais Toi” (“You’d Better Watch Your Baby”, vertalingen door Frank Gérald. Voor de hoes wordt de foto met de Hondamotor hergebruikt.  Voor Italië wordt ook een vertaling van “The House Of The Rising Sun” opgenomen als “La Casa Del Sole” en “Funny How Love Can Be” als “Spiegami Come Mai”.

In Argentinië komt “Dime Quando” op de markt als Spaanse versie van “Tell Me When” en in Canada verschijnen twee singles en een LP op het label “Solfège” met de Franstalige versie van de recente opnames.  Het Engelstalig repertoire wordt dan weer verspreid via verschillende labels  in de landen Uruguay, Brazilië en Argentinië. De samenstelling van de LP ’s varieert van land tot land maar de kaft blijft steeds dezelfde. Zanger van de groep, Guy Dovan heeft zich ondertussen ontpopt als een ware polyglot en interpreteert in niet minder dan vijf talen.

 Op 10 april treden The Cousins op voor de Nederlandse televisie in het programma “Combo” waarvan de opnames plaatsvinden in het Concertgebouw van Haarlem. Op 13 april zijn ze in Parijs voor een gastoptreden in Le Châtelet.

TERUG OP TOURNEE

Midden april schepen ze in voor een concertreeks in Midden-Afrika georganiseerd door Roger Domani  voor het “Office Eurafricain de Diffusion Artistique et Culturelle”. Met ruime aandacht in de pers komen ze aan op de Ndjili luchthaven van Leopoldstad (ex-hoofdstad van het koloniale Belgisch Kongo). Na de première in de “Théatre du Zoo” van de hoofdstad gaat het kriskras door het land met enkele grensoverschrijdende optredens in Angola (Luanda), de Centraal Afrikaanse Republiek (Bangui), Rwanda (Kigali) en Urundi (Bujumbura, thans Burundi).

Het reizen is vaak een hachelijke onderneming want de regio wordt geplaagd door politieke instabiliteit en conflicten. Maar overal waar ze optreden is er uitbundig succes bij zowel de blanke als zwarte publiek. Terug in Leopoldstad (nu Kinsjasa) spelen ze voor zowel militairen als de studenten van de universiteit Louvanium. Ze maken ook nog een overstap naar Gabon, Kameroen en de Ivoorkust maar het is in Kongo (het latere Zaïre) dat ze hun grootste successen behalen.

Maar de tournee verloopt niet zonder problemen. Zo moeten ze, onder zachte dwang van een krijgsheer,  te Kabila optreden in een legerkamp vol met tot de tanden gewapende huurlingen. Op 13 juni, tijdens de reis van Borna naar Matadi, dient de Kongostroom te worden overgestoken. Bij het inschepen op de ferryboot worden ze door de militairen grondig gecontroleerd en zelfs gefouilleerd. In de reiskoffer van Jean Huysmans wordt een kogel gevonden die hij als souvenir van een militair heeft gekregen. Hij wordt aangehouden en naar een militair kamp overgebracht voor ondervraging. Aangeslagen door deze drastische ingreep dienen de andere groepsleden al hun overtuigingskracht te gebruiken om verder onheil te voorkomen. Het lukt hen tenslotte om een hogere officier in te schakelen om de aanhouding op te heffen.

Zoals bij hun tournee in Madagaskar heeft Guy Dovan ook nu zijn 8mm filmcamera meegebracht waarmee hij heel wat mooie beelden van de reis en hun populariteit kan vastleggen. Een deel van deze filmbeelden werd gebruikt in het TV- programma “Striptease” van de RTBF, uitgezonden op 22 april 1987 en later ook hernomen door TV5.

Op 30 juni 1965 zijn The Cousins dé grote attractie op het grootse “Fête de l’Indépendance” in het Bockpark van Leopoldstad in aanwezigheid van eerste minister Moïse Tshombe. Voor de duur van het overdonderend concert vergeten de Congolezen even de hete politieke malaise die in de hoofdstad heerst. Zoals bij hun aankomst komt een, nu nog grotere, menigte jongeren opdagen op de luchthaven voor het afscheid van de groep.